Józef Słonecki głosił: „wszystkie choroby są procesem pozbywania się toksyn z organizmu, a objawy są naturalną ochroną organizmu”. Uznawał, że jego mikstura, jak i działania prozdrowotne, powinny polegać na oczyszczaniu organizmu z toksyn, a jedną z takich pomocy miała być wówczas jego MO (mikstura oczyszczająca).
Jak wiadomo, toksyny, zatruwające organizm, przechodzą z układu pokarmowego w wyniku nieszczelnych jelit i są wynikiem nadżerek i mikrourazów. Zadaniem mikstury jest uszczelnienie jelit, a następnie zasklepienie, zlikwidowanie nadżerek i oczyszczenie przewodu pokarmowego ze śluzu.
Mikstura oczyszczająca składa się trzech składników – oleju, alocitu oraz soku z cytryny (10 ml oleju + 10 ml alocitu + 10 ml soku z cytryny). Każdy z nich ma do wykonania zadanie w procesie leczenia przewodu pokarmowego. Składniki, w proporcjach, wlewamy do kieliszka o zaciemnionym kolorze, przykrywamy i pozostawiamy na noc w temp. pokojowej, aby wypić na czczo po przebudzeniu. Pół godziny po zażyciu nie zaleca się jeść. Warto podkreślić, że nie jest lekiem i nie koliduje z lekami, ale nie należy jej łączyć z innymi metodami medycyny naturalnej.
Mikstura, złożona z alocitu (roztworu soku z aloesu, następnie z ekstraktu z grejfruta) stanowi środek gojący nadżerki w przewodzie pokarmowym, a sok z cytryny jest środkiem rozpuszczającym śluz i złogi (wymiennie z octem jabłkowym). Najbardziej istotny jest jednak olej.
Celem MO jest oczyszczenie i wygojenie przewodu pokarmowego. Ważny jest rodzaj oleju przy 3 etapach, choć to kwestia indywidualna, bo należy po prostu bacznie obserwować dolegliwości przewodu, wiedząc iż leczymy go od górnych odcinków do dolnych.
Każdy z etapów (ok. 3 – miesięcznych) to inny olej. Na początku sięgamy po olej z oliwek, głównie dla chorujących na żołądek i kamienicę żółciową. Inni mogą pominąć. Kolejnym jest kukurydziany (wymiennie z lnianym) dla osób z źle pracującą trzustką, wątrobą i z podwyższonym cholesterolem. Osoby bez dolegliwości mogą też pominąć. Ostatni etap to łączenie alocitu i soku z cytryny z olejem z pestek winogrona, niwelującym podrażnienia i przyspiesza gojenie ran. Jego można też zastąpić olejem kukurydzianym zbawiennie działającym na oczyszczenie przewodu pokarmowego.
Każdy olej jest ważny, bo nie łącząc się z wodą, a śluzem, wyścielającym błonę śluzową, blokuje wchłanianie innych elementów u progu przewodu, aż do jelita grubego. Jeśli w śluzówce są nadżerki wówczas ich nie pokrywa, a wystawia na lecznicze działanie alocitu.
Warto pamiętać, że proporcje i składniki MO, zażywane w niewielkiej ilości, mogą różnie wpływać na organizm i trzeba wsłuchiwać się w jego pracę i procesy „naprawcze”.
Według autora miksturę powinno podawać się dzieciom, bo dbanie o zdrowie nie jest kuracją stosowaną w chorobie, a czymś długoletnim. Po „domniemanym” wyzdrowieniu
nie można liczyć na odporność na choroby, bo one będą nam towarzyszyć do końca życia, stąd jest zalecana osobom stawiającym na rozsądne podejście do zdrowia.
Medycyna większość ludzi przyzwyczaiła do zdrowienia czyli zwalczania objawów chorobowych, co w efekcie daje szybką poprawę samopoczucia bez analizy wyzdrowienia. Pozbycie się toksyn, gromadzonych latami, wymaga cierpliwości, a tylko niecierpliwi będą pytać o poprawę, a która nastąpi wraz ze zmianą stylu życia, diety i myśleniem. Mikstura uszczelni jelita i pomoże usunąć złogi, bo mając nieszczelne jelita, zaniedbane latami przez dietę i chemię, każdym lekiem i posiłkiem dokładamy porcję toksyn. Tworząc miskturę swojego autorstwa, Słonecki uważnie dobierał jej składniki, testując jej działanie na sobie.
Mikstura oczyszczająca, złożona z 3 składników, miała być panaceum na zmiany w środowisku, skuteczną na substancje chemiczne i toksyny, które upośledzają pracę ludzkiego organizmu.
Dziś wielu medyków i dietetyków poleca ją swoim pacjentom. Wielu z nich, stosujących ją przez lata podkreśla, że stanowi dobry początek zmian żywieniowych.
Sama mikstura, wedle autora opierającego się na medycynie dawnej i własnych doświadczeniach, miała być panaceum na choroby. To bowiem co spożywamy jest jednym z czynników wpływających na zdrowie, jak mawiał Hipokrates: „twoje pożywienie powinno być lekarstwem, a twoje lekarstwo powinno być pożywieniem”.
Był to znany w Polsce bioenergoterapeuta, homeopata, zwolennik medycyny starożytnej, założyciel forum Biosłone i fundacji. Popularyzował zdrowy tryb życia i naturalne sposoby leczenia. Od zawsze był w opozycji wobec medycyny opartej na chemii.
Przez lata opublikował artykuły i kilka książek obejmujących aspekty zdrowia fizycznego i psychicznego. Obalał w tekstach mit leczenia opartego na środkach chemicznych. Wydał czterotomowe „Zdrowie na własne życzenie”, „Niezbędnik zdrowia”, „Przydatnik zdrowia”, „Mikstura oczyszczająca przeciwko chorobom XXI w. ” i „Zdrowie i tyle”.
Ponad 30 lat przekonywał ludzi do zajęcia się zdrowiem bez chemicznych leków, a do jego gabinetu w Strzelcach Opolskich ustawiały się kolejki potrzebujących. Zasłynął ze stworzonej autorskiej „mikstury oczyszczającej”, która jak sam powtarzał, nie jest lekiem, bo żadnych chorób nie leczy, ale wspomaga wyleczenie.
Bibliografia:
Brzeziński, T. (1988). Historia medycyny. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich.
Gajda, Z. (2011). Do historii medycyny wprowadzenie. Wydawnictwo WAM.
Seyda, B. (1994). Dzieje medycyny w zarysie. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich.
Słonecki, J. (2007). Mikstura oczyszczająca przeciwko chorobom XXI wieku. Wydawnictwo Biosłone.
Słonecki, J. (2014). Przydatnik zdrowia. Wydawnictwo Biosłone.
Słonecki, J. (2014). Zaświadczam samym sobą. Wydawnictwo Biosłone.
Słonecki, J. (2011). Zdrowie na własne życzenie. Wydawnictwo Biosłone.
Swerdlow, J. L. (2001). Medycyna naturalna: rośliny, które leczą. Wydawnictwo G+J RBA.
Szumowski, W. (1961). Historia medycyny. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich.
ur. 16.09.1992 w Kędzierzynie Koźlu. Z wykształcenia historyczka - archiwistka, polonistka oraz teolog kultury. Rozprawę doktorską przygotowuje na temat epidemii morowej zarazy w dawnej Polsce. Od kilku lat archiwistka w Kurii Diecezjalnej w Opolu, redaktorka w miesięczniku „Wobec” i wydawnictwie „Pharmacopola”, członkini Polskiego Towarzystwa Historyków Oddział w Opolu oraz studentka orientalistyki UO. Zainteresowania badawcze związane z historią medycyny, literaturą staropolską, hagiografią i orientem chrześcijańskim. Autorka ponad 80 publikacji naukowych i popularno-naukowych z zakresu medycyny dawnej i literatury XVI – XIX wieku.