Nie lubimy słowa schemat – tkwi w nim określenie pewnych wartości osadzonych w układzie zamkniętym, fatyga powtarzalności i poczucie braku świeżej perspektywy. Wolimy skłaniać się ku postrzeganiu siebie jako istoty o wolnej woli i indywidualnym zbiorze preferencji. Czy nią jesteśmy? Bez wątpienia. Ale czy nasze przekonania i idące za nimi działania rzeczywiście są tego odzwierciedleniem? Warto przełamać paradygmat negatywnych uogólnień dotyczących wzorców funkcjonowania, aby spojrzeć na nie jako algorytm, który pozwala stanowić o poziomie życia w każdym jego obszarze.
Koncepcję grupowania wzorców myślowych postrzeganych jako granulat światopoglądu, do celów autorefleksyjnego wglądu, sprowadzić można do rozróżnienia na poglądy wspierające oraz te, które ograniczają wzrost jednostki w rozumieniu wielopoziomowego rozwoju. Sposób myślenia o określonych aspektach życia wchodzi w bezpośrednią interakcję ze wszystkimi pozostałymi, przesądzając o jakościach, jakie jesteśmy w stanie przyjąć jako racjonalnie osiągalne. Najprościej rzecz ujmując, wszystko, co zawrzeć można w określeniu ‘mój świat’ jest dokładnie takie, jakie uważamy, że jest.
Pierwszym krokiem w definiowaniu indywidualnego zespołu przekonań jest świadome skierowanie ku niemu swojej uwagi, które wydawać by się mogło banalną dyspozycją, ale w rzeczywistości zastosowanie się do tej, z pozoru błahej, podpowiedzi stanowi inicjacyjny punkt zwrotny w procesie kreślenia i kształtowania mapy poglądów. Moment ten wyraża również wewnętrzną zgodę na następujące po nim etapy ewidencji i ewaluacji poszczególnych przekonań z możliwym podziałem na korespondujące z nimi obszary życia, wśród których zwyczajowo wymienia się między innymi: zdrowie, sytuację finansową, rodzinę, krąg znajomych, duchowość, wiedzę i zainteresowania. Pamiętajmy jednak, że ów podział nie ma na celu sztucznego odseparowania poszczególnych przestrzeni egzystencji a ma tylko ułatwić wyodrębnienie poglądów nadbudowanych w danej kategorii. W szerokim spektrum analizy warto utrzymywać kontekst ujęcia holistycznego – nazwanie poszczególnych obszarów nie oznacza separacji w ich oddziaływaniu – wpływ czynników definiujących przekonania, jak i same poglądy oraz ich ważność dla jednostki, wzajemnie na siebie emitują i rzutują na jakościowe funkcjonowanie na każdym polu. Chcąc uzyskać konkluzje mające bezpośredni wpływ na wszechstronny dobrostan, sugerowany podział traktować należy jako pomocnicze narzędzie w kategoryzowaniu myśli.
Tajemniczo brzmiąca ewidencja to nic innego jak dosłowne zarejestrowanie swoich myśli, powtarzanych opinii i twierdzeń zgromadzonych wokół określonej dziedziny życia. Bardzo dobre efekty przynosi skłonienie się ku formie pisanej, rejestrując każde ze stwierdzeń jako osobny punkt, ponieważ wszystkie zanotowane stwierdzenia niezbędne będą w kolejnym etapie – musisz mieć możliwość powrotu do zapisanego materiału. Kluczem do skuteczności na tym odcinku drogi jest poddanie się samoczynnemu, wręcz machinalnemu spisaniu treści bez możliwości cenzurowania. Porzucamy tutaj rozważania wartościujące nasze mniemania i poddajemy się płynnemu spisaniu naszych poglądów, refleksji i osądów w formie, w jakiej posługujemy się nimi w tu i teraz. Ponieważ umysł nie lubi sytuacji, w których okazuje się, że mógł dokonać mylnej oceny lub błędnego wyboru, niejednokrotnie będzie próbował przeprowadzać kontrolę nad naszymi zapiskami. Dodatkowo jest on każdego dnia wręcz bombardowany zewnętrznymi komunikatami mającymi torować drogę do tego, co jest uznawane za przydatne, modne i ważne. Innymi słowy umysł będzie podejmować próby podpowiedzi notowanej treści w taki sposób, aby dowieść, że zapewnił on optymalny dobór wartości i warstw obecnego światopoglądu. Wyjście z tej pułapki umysłu możliwe jest dzięki Twojej czułej uważności, bezkompromisowej szczerości wobec siebie i niepisanej intencji autentycznej chęci rozwoju i wzrostu. Podczas całego procesu czujnego przeglądu przekonań warto zapewnić sobie dedykowaną – komfortową i bezpieczną – przestrzeń, która pozwoli na bezstresowe skupienie w tworzeniu spisu głęboko osadzonych przeświadczeń i zapatrywań. Niech czas dedykowany na tę formę autoterapii będzie wolny od przekierowywania atencji na potrzeby innych czy też od rozkojarzającego dźwięku telefonu. Kwestia długości trwania tego etapu jest kwestią bardzo indywidualną – nie proponuję nastawiania się na określoną ilość czasu przez próby narzucania sobie przykładowo dwutygodniowego terminu. Zdecydowanie aspektem o wyższej wadze jest jakość i prawdziwość zapisanych stwierdzeń, ponieważ to właśnie od nich w największej mierze zależy skuteczność całego zabiegu. Pisz w zaufaniu do siebie i akceptacji notowanej osobistej optyki. Konkluzja o zakończeniu tego fragmentu przyjdzie samoistnie i naturalnie, kiedy poczujesz, że wszystko co miało zostać obnażone, leży przed Tobą w zmaterializowanej formie.
W dalszej praktyce przystępujemy do analizy kolejno sformułowanych komunikatów, podczas której przypisujemy im jedną z dwóch właściwości oddziaływania: budującą lub destruktywną – patrząc przez pryzmat jakości ingerencji w każdą z wymienionych wcześniej płaszczyzn, zestawiając równocześnie status quo z docelową wizją. Każde zapisane wcześniej zdanie – ujęte jako osobny punkt – rozpatrujemy indywidualnie i dopiero na tym etapie poddajemy wspomnianej obiektywnej ocenie.
W przypadku przekonań o naturze wspierającej oczywistym jest pozostawienie ich w niezmienionej formie. Co jednak zrobić z odkrytą feerią blokujących sformułowań i osądów? Z pewnością przyda się tutaj odrobina determinacji, ponieważ każde z niewspierających twierdzeń wymaga osobnego rozkodowania. Aby zapewnić solidny efekt terapeutyki przekonań pomocna jest precyzja w określeniu źródła, z którego zaczerpnięty został negatywny wzorzec myślowy – być może zostałeś nim obdarowany przez powtarzający się przekaz pochodzący od kogoś z rodziny, możliwe, że jego treść płynie historią rodowej traumy, niewykluczone, że został Ci zaszczepiony w formie niewinnych powiedzeń bezkrytycznie powtarzanych przez pokolenia lub zwyczajnie osadził się w Twojej pamięci motyw maglowanych przez media treści. Dotarcie do genezy określonego schematu pozwoli Ci jednoznacznie zdeterminować, iż dany sposób myślenia nie należy do Ciebie, a został jedynie nieświadomie wypożyczony lub nabyty przy okazji wydarzenia, którego byłeś częścią, a które sformułowało przekonanie rozlewając je na sytuacje o potencjale zaistnienia, ale nigdy nie zmaterializowane. Uzmysłowiwszy sobie obcość danego postrzegania, z powodzeniem możesz przystąpić do zdefiniowania własnego już poglądu, w formułowaniu którego Twoim wyborem jest nadanie mu charakteru, który swą formą i treścią w pełni z Toba rezonuje, wspierając Twój dobrostan.
Na tym etapie jesteś kreatorem, masz możliwość ponownego zapisania swojego światopoglądu, który pozwoli Ci wyjść z błędnego koła piętrzących się przekonań sabotujących działania i osiągnięcia, których podskórnie pragniesz, ale dotąd blokowane były przez osądy, którymi oklejona została filozofia Twojego życia. W ten sposób wracasz do swojej organicznej roli stanowienia o jakościach i właściwościach Twojej drogi. Od tej pory, jako czuły obserwator, możesz powracać do demaskowania każdej obcej perspektywy pozwalając sobie na świadome decydowanie o esencji Twojego świata.
Najbardziej naturalnym stanem człowieka jest ten, który charakteryzuje się pełnią sił fizycznych i psychicznych. Musisz wiedzieć, że nosisz w sobie moc przekonań, które odpowiednio sprecyzowane, wesprą Ciebie w procesie uzdrawiania dowolnego aspektu życia.
Life Coach - coaching zmiany nawyków i schematów myślowych. Wspiera w procesie rozpoznawania i pozbywania się niewspierających przekonań, które blokują przed wzrostem. Prowadzi sesje coachingowe nacelowane na dotarcie do organicznego powołania, które przy wykorzystaniu naturalnych talentów z powodzeniem mogą być realizowane. | www.narkiewiczmalgorzata.pl