Bańki były popularnym zabiegiem jeszcze kilka dekad temu, wyparły je farmaceutyki, zdążyliśmy o nich zapomnieć i utraciliśmy umiejętność ich stawiania. Ale obecnie znów stają się modne i cieszą wzrastającym zainteresowaniem. Powodem jest ich skuteczność i bezpieczność. Co powinniśmy wiedzieć o bańkach, chcąc i nich skorzystać?
Bańki mają charakterystyczny kształt, przypominają odwrócony kieliszek, są specyficznie zaokrąglone, stawia się je dnem do góry. Znamy opowieści o stawianiu baniek ogniowych, które są klasyczną formą bańki lekarskiej. Ale obok nich pojawiły się także bańki bezogniowe, znacznie łatwiejsze w użyciu, a o równie skutecznym działaniu. Bańki znane są na całym świecie, mają odległą tradycję sięgającą Dalekiego Wschodu sprzed kilku tysięcy lat. Tradycyjna medycyna chińska zaleca bańkoterapię na wiele różnych dolegliwości, poczynając od infekcji wirusowych, przez kontuzje i urazy aż po zabiegi z zakresu medycyny estetycznej. Bańki działają na zasadzie zasysanego powietrza. Wytwarzane w bańce podciśnienie zasysa skórę. W trakcie tego zasysania dochodzi do odciągania z warstwy naczyń krwionośnych białych i czerwonych krwinek. Organizm odczytuje te sygnały jako obecność intruza, więc mobilizuje swoje przeciwciała do jego zwalczenia, zwalczając przy okazji infekcję, z powodu której stawiamy bańki. Bańki działają poprzez naturalną stymulację układu odpornościowego i w wielu przypadkach są skuteczniejsze aniżeli antybiotyki czy inne farmaceutyki. Bańki są wskazane przy infekcjach górnych dróg i dolnych oddechowych, to ich najczęstsze, znane zastosowanie. Ale na tym ich rola się nie kończy. Mogą być skuteczną kuracją przy zwalczaniu nerwobólów, leczeniu rwy kulszowej, bólów mięśni i stawów. Można je stosować przy problemach z migreną i cellulitem. W tym ostatni przypadku cenne jest pobudzanie zakończeń nerwowych skóry.
Cała tajemnica polega na wytworzeniu odpowiedniego podciśnienia, bańka powinna się odpowiednio silnie zassać do powierzchni skóry. Celem zabiegu jest wytworzenie w bańce odpowiedniego podciśnienia, potrzebnego do podrażnienia receptorów skóry. Podciśnienie można uzyskać różnymi metodami, jedną z nich jest podgrzanie bańki, przed jej postawieniem dobrze jest bańkę zanurzyć w gorącej wodzie, następnie wysmarować spirytusem i podpalić zanim przyłoży się bańkę na określone miejsce. Dzięki ujemnemu ciśnieniu w bańce, pękają drobne naczynia krwionośne i dochodzi do wynaczyniania krwi. Gdy dochodzi do wynaczyniania krwi (powstają odpowiednie plany na skórze), układ odpornościowy zaczyna wytwarzać dużą ilość przeciwciał.
Spadająca bańka, nie zassana jest oznaką błędów przy stawianiu baniek. Właściwie, poprawnie przeprowadzony zabieg wiąże się z zasysaniem baniek na powierzchni skóry oraz obecnością charakterystycznych przebawień na skórze, pojawiających się pod powierzchnią bańki próżniowej. Należy także pamiętać, aby bańki stawiać w określonych miejscach na ciele, związanych z przyczyną schorzenia. Np. bolą nas plecy, bańki przystawiamy na plecy, ale one nie działają, bo powodem faktycznej dolegliwości jest brzuch, a nie plecy. Bywa również, że bańka jest usytuowana za płytko.
Jednym z mitów jest teza, że baniek nie wolno stawiać na kręgosłupie. Innym to, że po ich postawieniu nie wolno wychodzić z domu przez trzy dni. Nie prawdą jest także to, że bańki i ich skuteczność działania nie mają potwierdzenia w badaniach naukowych. Takowe badania naukowe istnieją chociaż nie stanowią lawinowej ich ilości. Bańki pomagają na bóle głowy a ich skuteczność zleży od właściwego rozróżnienia z jakim bólem głowy mamy do czynienia. Czy z bólem napięciowym czy z migrenowym. W zależności od rodzaju bólu głowy bańki przykładamy w określone miejsce. Jeżeli bańkę postawimy w miejscach dedykowanych bólom napięciowym przy bólu migrenowym głowy, fatycznie bańka nie zadziała. Ból głowy usytuowany po obu stronach głowy utrzymujący się równocześnie lub naprzemiennie raz jedna, raz druga strona jest bólem napięciowym, a nie migrenowym. Przy bólu napięciowym głowy bańki stawiamy na górną część mięśnia czworogłowego i górną część pleców w sam środek kręgosłupa, także mięsień skroniowy. Przy bólu napięciowym głowy bańki zadziałają szybciej niż przy bólu migrenowym. Ten rodzaj bólu rozpoznajemy po tym, że usytuowany jest on zawsze po jednej stronie głowy. Ból migrenowy głowy to ból po jednej stronie. W bólach migrenowych przyczyna nie leży po stronie mięśniowej a po stronie naczyniowej. Dlatego bańki przykładamy na brzuch, pracujemy z jamą brzuszną. Pomocny będzie wówczas drenaż w obrębie jamy brzusznej lub postawienie po jednej bańce po obu stronach kręgosłupa wzdłuż całego kręgosłupa od góry do jego nasady. Ból migrenowy najczęściej zlokalizowany jest za okiem. Warto także pamiętać, że poprzez terapie brzuszne leczy się różne problemy ortopedyczne, jak i stany bólowe. Np. bóle narządu ruchu.
Wyróżniamy obecnie kilka rodzajów baniek, dostępnych na rynku, i sami możemy zdecydować, która ich forma najbardziej nam odpowiada. Są to bańki próżniowe (zimne) wykonane z plastiku, posiadające zaworek służący do odessania powietrza z bańki. Takie bańki posiadają dodatkowo pompkę ręczną i gumowy przewód, używa się ich wykorzystując mechaniczne działanie. Najbardziej klasyczne i najlepiej znane – czyli bańki szklane, ogniowe. Są to bańki szklane, przeznaczone do stawiania na gorąco. Wewnątrz bańki należy zapalić alkohol (jest nim spirytus), który pochłania tlen i przyczynia się do wytworzenia w bańce próżni niezbędnej do zassania bańki na powierzchni skóry. Bańki ogniowe są najskuteczniejsze w swoim działaniu. Mamy także dostęp do baniek chińskich, które są bańkami gumowymi. Można je stawiać na wszystkich miejscach ciała włącznie ze stawami. Są lekkie i łatwe w użyciu oraz wymagają odpowiedniej techniki przystawiania bańki do powierzchni skóry. Każdy rodzaj bańki musi się zassać, aby uruchomić mechanizm działania banki.
Baniek nie stawiamy na żylakach, przeciwskazaniem są także pajączki, które w wyniku zabiegu mogą ulec pęknięciu. Należy o tym poinformować osobę, której chcemy postawić bańki. Przy obfitych, powtarzających się co miesiąc krwawieniach miesiączkowych. W przypadku pięty tylko przy ostrodze piętowej rzeczywistej i fantomowej.
