Biuro Reklamy Sylwia Wilczyńska
Magazyn “Natura&Zdrowie”, oraz Portal "NaturaZdrowie.com"
Email: reklama@naturazdrowie.com
Redakcja portalu:
Redaktor prowadząca: Katarzyna Melihar
Email: portal@naturazdrowie.com
Redaktor: dr Małgorzata Musioł
Email: redakcja@naturazdrowie.com
Katarzyna Melihar26/09/2025
Który miód jest najlepszy na odporność (i nie tylko)?
Miód pszczeli to jeden z najbardziej naturalnych i wartościowych składników diety człowieka. Wielu z nas postrzega go wyłącznie jako słodki dodatek do herbaty czy deserów, podczas gdy w rzeczywistości miód może pełnić funkcję prawdziwego wsparcia zdrowia. Warto jednak wiedzieć, że nie każdy rodzaj miodu ma takie same właściwości – niektóre z nich wyróżniają się szczególnie wysoką zawartością związków bioaktywnych i potencjałem prozdrowotnym. W tym artykule przedstawię ranking najzdrowszych miodów, opierając się na badaniach naukowych i zawartości przeciwutleniaczy, czyli najważniejszych związków, które odpowiadają za ich korzystny wpływ na organizm.
Najzdrowsze miody – które wybrać?
Analizując wartość zdrowotną różnych miodów, najważniejszym kryterium jest zawartość polifenoli, czyli naturalnych przeciwutleniaczy, które odpowiadają za właściwości prozdrowotne miodu. Wskazówka: najbardziej cenne okazują się miody ciemne – to właśnie one dostarczają najwięcej dobroczynnych związków i wykazują najwyższą aktywność antyoksydacyjną.
Na pierwszym miejscu rankingu plasuje się miód wrzosowy, zawierający aż 189,5 mg polifenoli w 100 g. Charakteryzuje się głęboką, czerwono-brązową barwą oraz gęstą, często żelową konsystencją. Jego smak łączy słodycz z delikatną, gorzkawą nutą, co sprawia, że jest postrzegany jako mniej słodki, niż inne miody.
Tuż za nim znajduje się miód gryczany z zawartością polifenoli na poziomie 180,5 mg.
Trzecie miejsce zajmuje miód nektarowo-spadziowy i miód spadziowy ze spadzi iglastej, które dostarczają ponad dwukrotnie mniej polifenoli (71,8 mg/100 g).
Kolejne miejsca zajmują:
miód mniszkowy (63 mg),
wielokwiatowy (53,1 mg),
lipowy (47,1 mg),
rzepakowy (41,2 mg),
miód akacjowy (40,6 mg),
mieszanka rzepakowo-mniszkowa (37,4 mg).
Jak widać, jeśli zależy nam na maksymalnych korzyściach zdrowotnych, warto sięgnąć przede wszystkim po miody wrzosowy i gryczany, natomiast miody jasne, takie jak lipowy, akacjowy czy rzepakowy, są mniej bogate w przeciwutleniacze i w tym kontekście wypadają słabiej – co nie oznacza oczywiście, że nie warto ich wybierać.
Miód to nie tylko słodki dodatek do herbaty – regularne jego spożywanie może przynosić realne korzyści zdrowotne:
Przede wszystkim miód wykazuje działanie bakteriostatyczne i bakteriobójcze, co przekłada się na konkretne efekty kliniczne. Przykładowo, badania z 2021 roku wykazały, że stosowanie miodu łagodzi objawy infekcji górnych dróg oddechowych, zmniejszając częstotliwość i nasilenie kaszlu.
Co więcej, miód może wspierać osoby zmagające się z alergicznym nieżytem nosa – obserwuje się u nich zmniejszenie niedrożności nosa, swędzenia, a także częstotliwości kichania. Mechanizm tego działania wynika prawdopodobnie z łagodzenia nadwrażliwości układu odpornościowego na alergeny środowiskowe.
Nie mniej interesujące są efekty miodu w kontekście układu krążenia. Podsumowanie 18 badań z 2023 roku dowiodło, że spożywanie miodu obniża stężenie trójglicerydów we krwi średnio o 11,5 mg/dl, a także przyczynia się do poprawy równowagi między cholesterolem HDL a LDL, wykazując działanie przeciwmiażdżycowe.
Co istotne, u osób zdrowych umiarkowane spożycie miodu nie zaburza gospodarki węglowodanowej ani nie zwiększa ryzyka cukrzycy.
Uwaga! Oczywiście tuż po spożyciu miodu stężenie cukru we krwi może się chwilowo podnieść, co jest naturalną reakcją organizmu. Długoterminowe włączanie miodu do diety nie wiąże się natomiast ze zwiększonym ryzykiem rozwoju cukrzycy, choć u osób z już rozpoznaną cukrzycą zaleca się zachowanie umiaru w spożyciu tego produktu.
Miód może być także pomocny w walce z Helicobacter pylori, bakterią odpowiedzialną za wrzody żołądka. Badania wykazały, że miód hamuje wzrost tej bakterii, a regularne jego spożycie wiąże się z mniejszą częstością zakażeń.
Na koniec warto wspomnieć o zastosowaniu zewnętrznym miodu – wspomaga on gojenie się ran, oparzeń, zadrapań i owrzodzeń, co zostało wielokrotnie udokumentowane w literaturze naukowej.
Uwaga! Miodu nie należy podawać dzieciom poniżej 1 roku życia, osobom z silnie osłabioną odpornością, a także alergikom (na miód i/lub pyłki).
Podsumowując, miód to nie tylko naturalny słodzik, ale przede wszystkim produkt o licznych i udokumentowanych właściwościach prozdrowotnych. Regularne, umiarkowane jego spożywanie może wspierać odporność, łagodzić objawy infekcji górnych dróg oddechowych, poprawiać funkcjonowanie układu krążenia, a nawet wspomagać leczenie niektórych zakażeń bakteryjnych. Wybierając miód, warto zwrócić uwagę na jego rodzaj – ciemne miody, takie jak wrzosowy czy gryczany, charakteryzują się najwyższą zawartością przeciwutleniaczy i największym potencjałem zdrowotnym. Pamiętajmy jednak o umiarze i przeciwwskazaniach, aby cieszyć się dobroczynnymi właściwościami tego naturalnego skarbu w pełni bezpiecznie.
Bartosz Kulczyński
Dietetyk, wykładowca na Wydziale Nauk o Żywności i Żywieniu Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Prowadzi kanał na YouTube o zdrowiu: Dr Bartek Kulczyński.