W leczeniu boreliozy najbardziej popularne są antybiotyki. Jednak choroba ta jest bardzo złożona. Ze względu na skutki uboczne choroby wprowadza się leczenie wspomagające, w tym rehabilitację, stosowanie specyficznych ziół i probiotyków, ponieważ pomagają pacjentom szybciej odzyskać zdrowie.
Zgodnie z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Epidemiologii i Lekarzy Chorób Zakaźnych leczenie boreliozy trwa co najmniej od 14 do 28 dni i opiera się głównie na antybiotykoterapii. Jednak pacjenci często zmagają się z chorobą, jej powikłaniami i konsekwencjami przez kilka do kilkudziesięciu lat. Dlatego konieczne jest leczenie wspomagające.
Borelioza jest chorobą zakaźną wywoływaną przez bakterie Borrelia burgdorferi. Choroba rozprzestrzenia się na ludzi poprzez ugryzienie kleszcza, który jest nosicielem.
Jeśli zostanie wykryta wcześnie, większość przypadków boreliozy można skutecznie wyleczyć. Niestety często choroba jest błędnie diagnozowana z powodu braku świadomości i niewiarygodnych testów diagnostycznych. Według lekarzy, boreliozą zostaje dotkniętych prawie 500 tys. osób rocznie. W wyniku trudności w diagnozowaniu i leczeniu boreliozy, miliony ludzi w Europie cierpią z powodu jej wyniszczających i długotrwałych objawów i powikłań.
Sposoby na szybsze metody leczenia boreliozy stale się rozwijają. Zalecane antybiotyki nie zawsze są skuteczne, a pacjenci odczuwają kłopotliwe dolegliwości nawet po zakończeniu antybiotykoterapii. Dlatego opracowywane są inne efektywne rozwiązania wspomagające leczenie boreliozy i innych chorób odkleszczowych.
Jedną z takich metod jest fitoterapia. Jest to terapia wykorzystująca prozdrowotne właściwości ziół, których składniki aktywne wpływają na organizm kompleksowo. Dzięki swoim licznym właściwościom łagodzą objawy boreliozy i innych chorób przenoszonych przez kleszcze. Chorzy stosują różne kompozycje ziołowe, które mają szeroki zakres efektów, w tym: oczyszczanie, właściwości przeciwzapalne, stymulowanie układu odpornościowego.
Jedną z najbardziej znanych i skutecznych jest fitoterapia Stephena Harroda Buhnera. Opracował on protokół Buhnera oparty na terapii ziołowej, m.in. z wykorzystaniem czepoty puszystej, żeń-szenia syberyjskiego i rdestowca japońskiego. Inne znane terapie ziołowe to programy liposomalne Jana Oruby, ziołowa terapia doktora Różańskiego oraz Cowdena.
Istnieje wiele prac naukowych, które opisują wpływ różnych ziół i ich składników aktywnych na skuteczność w leczeniu boreliozy. Wśród tych, które mają właściwości przeciwzapalne, zwiększają odporność i aktywują wydalanie neurotoksyn bakteryjnych boreliozy są m.in.: kurkuma, imbir, czosnek, żeń-szeń syberyjski, dzięgiel litwor, czarny pieprz, oregano, moringa, czepota puszysta, dzika róża, rdestowiec, głóg, czarny bez, skrzyp polny, czarci pazur, czystek.
Terapie ziołowe mogą mieć interakcje z lekami, a niektóre są przeciwwskazane w czasie ciąży. Zdarza się też, że występują łagodne skutki uboczne. Dlatego zaleca się, aby z ostrożności i dla prawidłowego dawkowania, skonsultować się z lekarzem, dietetykiem lub dyplomowanym absolwentem ziołolecznictwa, który jest zaznajomiony z terapiami ziołowymi i ich możliwymi interakcjami z lekami.
Bibliografia:
