Spis treści:
1.Dlaczego ludzi korzystają z terapii naturalnych?
2. Ozonowanie krwi
3. Hipnoterapia
4. Apiterapia
5. Rolfing
6.Urynoterapia
7.Pijawki
8.Haloterapia
9.Saunoterapia
10.Terapia ran czerwiami
Niektórzy widzą w medycynie naturalnej nadzieję, inni zaś podchodzą do niej sceptycznie. Złotym środkiem jest łączenie metod medycyny alopatycznej ze wsparciem medycyny naturalnej. A ponieważ wiele metod medycyny naturalnej znajduje naukowe potwierdzenie swojej skuteczności, coraz więcej lekarzy konwencjonalnej służby zdrowia aktywnie popierają medycynę naturalną.
Oczywiście największą motywacją jest osiągnięcie i utrzymanie dobrego zdrowia, ponieważ wiele osób odczuwa brak satysfakcji z konwencjonalnych praktyk medycznych, albo czują się niezadowoleni z relacji lekarz-pacjent. Wiele osób też nie jest przekonanych do zażywania dużej ilości lekarstw farmakologicznych, z powodu ich niepożądanych skutków ubocznych. Chcąc wziąć odpowiedzialność za własne zdrowie, szukamy terapeutów którzy patrzą na pacjenta w holistyczny sposób – czyli leczą całą osobę, a nie tylko leczą objawy choroby. Każdy słyszał o akupunkturze, homeopatii, czy aromaterapii, ale dziś przestawimy kilka mniej znanych naturalnych terapii, z których kilka może Was zaskoczyć!
Ozonowanie krwi to stosunkowo nowa metoda polegająca na pobraniu od pacjenta krwi, nasycenie jej ozonem, a następnie ponowne jej wprowadzenie do organizmu. Za twórcę ozonoterapii uważany jest irlandzki lekarz George Stoker, który w ten właśnie sposób na początku XX wieku zaczął leczyć swoich pacjentów w Londynie, a wyniki badań opublikował w 1916 r. w The Lancet.
Ozonowanie krwi jest jedną z najskuteczniejszych i najbardziej efektywnych metod leczniczych ponieważ ozon jest najsilniejszym środkiem bakterio-, grzybo- i wirusobójczym. Poprzez podawanie go do krwi w specjalnie dobranych dawkach i stężeniach dotlenia komórki, działa odtruwająco, podnosi sprawność układu immunologicznego. Leczenie to stosuje się w przypadkach zapalenia stawów oraz kości, zapalenia jelit, boreliozy, żółtaczki, stopy cukrzycowej, próchnicy i zapalenia miazgi zęba, zwyrodnienia plamki żółtej, nowotworów, infekcji wirusowych (w tym HIV i SARS) i trudno gojących się ran.
To technika wykorzystującą hipnozę do celów terapeutycznych. Proces hipnozy polega na wprowadzeniu pacjenta w stan głębokiego relaksu, w którym hipnoterapeuta uzyskuje dostęp do twoich podświadomych myśli i przekonań. Wbrew pozorom, pod wpływem hipnozy mamy całkowitą kontrolę nad swoimi myślami i zachowaniami i możemy przyjąć lub odrzucić wszelkie sugestie hipnoterapeuty.
Jeśli seans zostanie prawidłowo przeprowadzony, hipnoterapia może być niezwykle skuteczna. Podczas sesji hipnoterapii można nie tylko głęboko się zrelaksować, ale też zredukować napięcia mięśniowe, ból i lęk. Hipnoterapia bywa też pomocna w przyspieszeniu rekonwalescencji, przygotowaniach do operacji, poprawie pamięci i koncentracji. Jej skuteczność dowiedziono również w terapii problemów z odżywianiem się – anoreksją, bulimią i walce z nałogami.
Apiterapia to zbiorcza nazwa dla wszystkich terapii wykorzystujących produkty pszczele – m.in. propolis, miód i mleczko. Jej tradycje sięgają tysiące lat wstecz. Jednak szczególnym rodzajem tej terapii jest wykorzystanie jadu pszczelego. Praktyka tej terapii w szpitalach na całym świecie jest różna: niektórzy lekarze sami wstrzykują pacjentowi jad pszczeli, inni zalecają ukłucia pszczół. Jad pomaga w leczeniu chorób reumatycznych, artretyzmu, zapalenia ścięgien i opryszczki. Badania potwierdzają, że terapia przynosi chorym znaczną ulgę. W Europie Zachodniej, prowadzonych jest wiele badań nad skutecznością leczenia jadem nowotworów.
W apitoksynie znajduje się też melityna, która zdaniem naukowców ze Uniwersytetu Waszyngtońskiego w St. Louis w Missouri, ma zdolność niszczenia komórek wirusa HIV. Inne środki pochodzenia pszczelego zwane apiterapeutykami stosowane są obecnie m.in. w dermatologii, pediatrii, ginekologii i ortopedii. Wykazują one wiele właściwości leczniczych i możemy je stosować bez ograniczeń. Bazą do ich tworzenia jest ekstrakt DNA z larw pszczół.
To metoda pracy z ciałem mająca na celu korektę wad postawy i leczenie przewlekłego bólu związanego z układem ruchu. Rolfing pomoże nam też uwolnić się od stresu, napięcia, przewlekłego zmęczenia, które same w sobie mogą być przyczyną rozwoju wielu chorób przewlekłych. Ten system został stworzony przez Idę Rolf, a jego głównym założeniem było to, że człowiek jest „polem energetycznym funkcjonującym w obszarze większego, ziemskiego pola energetycznego”. Wiele problemów w naszym organizmie wynika z zaburzenia równowagi między postawą, a odczuwaniem pozycji i ruchu ciała. Rolfing polega przede wszystkim na masażu, zastosowaniu terapii manualnej i „reedukacji ruchowej”.
Jest to jedna z najbardziej “ekstremalnych ” terapii niekonwencjonalnych – a zarazem najbardziej ryzykownych. U wielu budzi wiele wątpliwości, a przede wszystkim obrzydzenie. Polega na wykorzystaniu własnego moczu do celów leczniczych – zewnętrznie – do nacierania lub przemywania skóry, lub wewnętrznie – do picia lub robienia lewatyw. Uryna od wieków była stosowana przez wiele kultur w medycynie ludowej, a metodę tą odkrył brytyjski naturopata John W. Armstrong, zainspirował go fragment biblijnej „Księgi Przysłów”, zalecający… „picie wody z własnej studni”. Odczytał to jako przenośnię dotyczącą płyn z własnego pęcherza. Po przetestowaniu tej metody na sobie, zaczął leczyć nią pacjentów, a swoje doświadczenia opisał w książce pt.: ”Woda życia: traktat o urynoterapii”. Zdaniem autora i innych zwolenników tej metody, picie moczu leczy niemal wszystkie schorzenia. Do tej pory nie potwierdzono naukowo skuteczności tej metody. Jedno jest pewne – sama terapia, może być bardzo uciążliwa dla pacjenta i dla otoczenia – ze względu na towarzyszący jej zapach.
Warto wiedzieć, że nasz mocz może być potencjalnie toksyczny i spożywając go, można się zatruć.
Przystawianie pijawek było od wieków praktykowane w medycynie ludowej wielu kultur świata, także na terenach Polski. Zabieg ten stosuje się nie tylko jak metoda terapii alternatywnej, ale również jako forma pielęgnacji w salonach Spa. Terapia z użyciem pijawek ma służyć usuwaniu toksyn z organizmu, może pozytywnie działać na schorzenia wątroby, nadciśnienie i inne choroby układu krążenia.
To terapia suchą solą stosowana od ponad 100 lat. Proces polega na oddychaniu powietrzem nasyconym solą w pomieszczeniu przypominającym naturalną grotę solną. Sól znana jest ze swoich właściwości antybakteryjnych i przeciwzapalnych. Pomaga wyeliminować nadmiar śluzu w płucach, udrażnia zatoki i łagodzi alergie, zmniejsza kaszel palacza, migreny i duszności. Haloterapia pomaga również złagodzić objawy astmy, przewlekłej obturacyjnej choroby płuc i zapalenia oskrzeli.
Saunowanie to procedura znana już od tysięcy lat, jej korzenie można znaleźć w medycynie ludowej Lapończyków, a dla Finów jest niemalże religią narodową. Istnieje kilka odmian sauny: fińska (sucha), rosyjska (bania), sauna parowa i popularna ostatnio sauna infrared (z wykorzystaniem podczerwieni). Naprzemienne działanie wysokiej temperatury i nagłego schładzania ciała jest bardzo korzystne dla zdrowia. Sauna poprawia krążenie krwi, pomaga wydalić toksyny wraz z potem, rozluźnia mięśnie, wspomaga działanie układu odpornościowego i redukuje stres. Dodatkowo jest bardzo korzystna dla naszej skóry – działa przeciwstarzeniowo, przy regularnym stosowaniu wspomaga napięcie skóry i redukuje zmarszczki.
Ostatnio szczególnie zachwalana jest sauna na podczerwień. Działa ona trochę inaczej niż tradycyjna sauna, ponieważ nie podgrzewa otaczającego nas powietrza, ale wykorzystuje fale podczerwone do ogrzania ciała. Oznacza to, że w takiej saunie można pozostać dłużej i czerpać więcej korzyści z wypacania toksyn. Istnieją nawet przenośne wersje saun infrared, w formie namiotu, w którym możemy usiąść i korzystać z promieniowania podczerwonego z otaczających nas paneli.
Oto jedna z najbardziej szokujących terapii w tym zestawieniu. Terapia ta była stosowana podczas wielu historycznych wydarzeń w dziejach ludzkości, w szczególności podczas wojen. Terapia czerwiami polega na umieszczeniu zdezynfekowanych czerwi w okolicy ropiejących lub trudno gojących się ran w celu usunięcia tkanki martwiczej. Larwy zjadają martwą tkankę, przy czym w ogóle nie niszczą żywej, zdrowej tkanki. W ten sposób oczyszczają ranę i umożliwiają jej gojenie. Czerwie rewelacyjnie tu się sprawdzają, ponieważ precyzyjniej niż jakikolwiek chirurg potrafią oddzielić martwą tkankę, którą się żywią, od zdrowej, którą pozostawiają nietkniętą. Szczególnie dobre rezultaty uzyskuje się przy leczeniu ran cukrzycowych. Ten sposób leczenia jest potwierdzony klinicznie i tak skuteczny i bezpieczny, że niektóre pakiety ubezpieczeniowe refundują stosowanie tej metody. Stosuje się ją zwykle wtedy, kiedy inne metody zawodzą.
Źródła:
https://www.talkspace.com/www.bodhsara.com
https://www.medme.pl/artykuly/ozonoterapia-co-to-jest-i-na-czym-polega-przeciwwskazania
1. National Center for Complementary and Integrative Health. Complementary, alternative
2. National Center for Complementary and Integrative Health. Ayurvedic Medicine: In Depth.
3. National Center for Complementary and Integrative Health. Meditation: In Depth.
4. NHS UK. Homeopathy.
5. Vickers A, Zollman C. Hypnosis and relaxation therapies. BMJ. 1999;319(7221):1346-1349.
6. Linde K, Allais G, Brinkhaus B, et al. Acupuncture for the prevention of tension-type
7. National Center for Complementary and Integrative Health. Yoga: What You Need To
8. National Center for Complementary and Integrative Health. Massage Therapy: What You
9. US National Library of Medicine. Herbal Medicine.
10. John Hopkins Medicine. Herbal Medicine
11. National Center for Complementary and Integrative Health. Chiropractic: In Depth.
12. Cancer Research UK. Complementary and Alternative Therapy.
13. John Hopkins Medicine. Types of Complementary and Alternative Medicine
14. Cleveland Clinic. Depression: Alternative Therapies.
15. MSD Manual Professional Edition. Overview of integrative, complementary, and alternative
16. National Cancer Institute. Complementary and Alternative Medicine.
17. Complementary and Alternative Healthcare: Is it Evidence-based?
