To jest domeną Ajurwedy – nauki i sztuki życia – tak możemy przetłumaczyć tę nazwę. Zanurzona głęboko w tradycyjnej filozofii wedyjskiej dotyczącej pochodzenia, celu i mechanizmów życia w ogóle, Ajurweda jest po to, aby pomagać nam w praktycznych decyzjach związanych z codziennym życiem.
Chcemy wiedzieć, jakie pokarmy są najlepsze dla każdego z nas. Ajurweda posiada system rozpoznawania, co jeść, aby wytworzyć równowagę, a czego unikać, ponieważ może to przyczynić się do powstania choroby.
Kiedy kłaść się spać i jak uzyskać najbardziej optymalny sen? Ajurweda ma głębokie zrozumienie tego, jakie warunki muszą zostać spełnione, aby sen mógł zaistnieć, a także tego, co kryje się za wszystkimi zaburzeniami snu.
Jak możemy cieszyć się życiem? Ile pracy wkładamy, ćwiczeń, odpoczynku i aktywności społecznej, najbardziej dla nas odpowiednich – ajurwda rozumie wszystko i daje wskazówki.
Jedzenie, sen i przyjemność są trzema podstawowymi filarami wspierającymi nasze zdrowie. Możemy również powiedzieć, że obecność odpowiednich, wspierających działań, nawyków i ludzi w naszym życiu, tworzy podstawy dobrego życia, podczas gdy obecność szkodliwych lub nieprzydatnych przywzyczajeń może potencjalnie zrujnować cały dobrostan naszego życia.
Ale ajurweda wykracza poza codzienne wybory, których nieustannie dokonujemy.
Oprócz codziennego reżimu ajurweda uznaje wpływ pór roku na nasze życie. Pogoda i wszystko, co się z tym wiąże, jest zsynchronizowane z naszą fizjologą. Na poziomie praktycznym chodzi o to, jak zmieniamy swoje nawyki wraz z porami roku. Czy jemy inaczej zimą w porównaniu do lata? Możecie się założyć, że tak. Dlaczego? Zimą musimy się rozgrzać jedzeniem. Lato zazwyczaj przynosci potrzebę ochładzania się.
Zima to również czas, kiedy nic w naturze nie rośnie, więc jemy pokarmy pełne składników odżywczych i przydatne do przechowywania, takie jak zboża, przetwory mleczne, męso, a także warzywa korzenne. Lato obfituje w świeże owoce i soki warzywe, które dają natychiastową energię. Potrzebujemy jej latem w wyniku aktywności fizycznie na zewnątrz. Możemy pójść dalej w tym kierunku w innych spektach, jak sobie wyobrażacie.
Zakończmy cykl okresów życia zamin skupimy się na bardziej złożonym czynniku – którym jest umysł. Cykle życia są całkiem urocze, jeśli się nad tym zastanowić. Dzieciństwo to przede wszystkim wzrost i gromadzenie podstawowych umiejętności oraz nauka niezależnego funkjonowania. To jest wiosna życia – tam są wszystkie możliwości. Jest nadzieja, potencjał, niekończące się działania.
Potem nadchodzi lato życia – wiek produkcyjny. Stajemy się dorośli, tworzymy coś dzięki umiejętnościom i wedzy, które zdobyliśmy w placówkach oświatowych. W grę wchodzi teraz szkoła życia. Pracujemy dla firm lub dla siebie, wchodzimy w interakcję z ludźmi, tworzymy własne rodziny lub inne relcje, rozwijamy skrzydła. Tworzymy własne marzenia i nadzieje oraz zamieniamy je w rzeczywstość. Nie zawsze wychodzą one tak, jak tego oczekiwaliśmy, nie wszystkie owoce mają słodki sok. Niektóre są kwaśne, inne bardziej szczękają między zębami. Uczymy się, że to, co zasiejemy to zbierzemy. Co najważniejsze, wykorzystujemy swoją energię do funkcjnowania w świecie, zarabiania na życie, osiągania czegoś.
Jesień życia przychodzi zazwyczaj za wcześnie, ponieważ czas życia mija dość szybko. Dla kobiet oznacza to menopauzę, proces, który prowadzi kobietę do zmiany punktu ciężkości z zewnątrz ku wewnętrznemu procesowi. To jest znak Natury – dany po to, aby odtąd kobieta inwestowała energię w swoje własne ciało, umysł i serce. U mężczyzn andropauza pojawia się zazwyczaj dekadę później niż u kobiet, pozwalając mężczyznom dłużej funkcjonować w społeczństwie. W wieku 65 lat większość mężczyzn doświadcza zmiany, która wiąże się ze zmiejszaniem siły fizycznej. To ponownie wymaga zaangażowania wewnętrzych zasobów, które powinny być odtąd pielęgnowane, aby zapobiegać przedwczesnemu ogólnemu starzeniu się.
Zima życia nadchodzi nieuchronnie i musimy zmierzyć się z konsekwencjami naszych wcześniejszych działań. Czy zużyliśmy przedwcześnie za dużo energii i teraz doświadczamy deficytu? Czy odczuwamy żal, dezorientację lub rozczarowanie tym, jak potoczyło się nasze życie? To jest czas, aby sobie z tym wszystkim poradzić. Ajurweda ponownie prowadzi nas bardzo mądrze przez ten etap życia, który jest wypełniony wyzwaniami.
Na tym etapie spada sprawność fizyczna. Pojawiają się ograniczenia ruchowe, sensoryczne i inne. Niestety problemy życiowe nie znikają tylko dlatego, że się starzejemy. Musimy sobie z nimi radzić, najlepiej w ich naturalnym czasie. Jeżeli tego nie zrobimy, staną się jak chwasty: przejmą to co dobre. Im bardziej się rozrastają, tym głębiej zapuszczają korzenie i tym trudniej jest się ich pozbyć. Czasami niemożliwe okazuje się oczyszczenie wewnętrznego ogrodu.
To prowadzi nas do kluczowego czynnika i skupienia ajurwedy na naszym umyśle. Umysł jest złożonym bytem, który pozwala nam postrzegać, przetwarzać, rozumieć i reagować na realia życia. Zrozumienie struktury i funkcji umysłu jest tak głębokie, że czerpie z tysiącletniego związku ajurwedy z naukami jogi. Obydwa systemy są technologiami, jak używać umysłu w najlepszy sposób. Wiemy, co to oznacza praktycznie. Po pierwsze stabilny umysł jest dobrą zaletą. Wiemy, jak wymagające i nieprzydatne jest to, kiedy nasz umysł często zmienia zdanie. Nie chodzi o to, że nie może się to zdarzyć. To jest wręcz pożądane, gdy zdajemy sobie sprawę, że nasze zrozumienie było błędne lub organiczone – w takich przypadkach zawsze warto zmienić punkt widzenia w kierunku pełniejszego i prawdziwszego postrzegania.
Ludzki umysł ma kilka unikalnych cech. Jedną z nich jest zdolność do reflekcji nad samym sobą. Oznacza to, że umysł jest zdolny do obserwowania swojeo myślenia, reagowania, przetwarzania, rozpoznawania. Dziękujmy Bogu za ten dar – jest on podstawą do autorefleksji, najważniejszego fundamentu naszego życia. Jeśli nie zwracamy uwagi na to, jakie konsekwencje przynoszą nasze działania i myśli stojące za nimi, nie mamy prawdziwej zdolności do wprowadzania wymaganych dla siebie zmian. W takim przypadku zawsze będziemy podlegać czyjejś sile przekonywania, że jego pomysł lub rozwiązanie jest kolejną, najlepszą rzeczą pod słońcem dla całej ludzkości. To nie są właściwe podstawy w konsekwentnym i wspierającym kroczeniu przez życie.
Drugą, unikalną cechą umysłu jest to, że może postrzegać niewidzialne. Umysł sam w sobie ma podwójną formę: fizyczną i niefizyczną. Poprzez zmysły umysł rejestruje przedmioty na zewnątrz, włączając swoje własne ciało, ale jednocześnie jest bardzo świadomy myśli, które pojawiają się w naszych głowach. Jeśli zwrócimy na to szczególną uwagę i wyciszymy nico umysł, zdamy sobie sprawę, że umysł pośredniczy również w postrzeganiu fizycznym, które jest związane z myślami. Ponieważ każda myśl ma komponent emocjonalny, mamy cały kompleks umysłu, który może nam pomóc lub nas załamie w wysiłkach tworzenia zdrowego i spełnionego życia.
To prowadzi nas do ostatniego komponentu życia, postrzeganego przez ajurwedę, a jest nim dusza Dusza jest indywidualnym elementem uniwersalanej świadomości, która stoi za wszystkimi, istniejącymi zjawiskami. Jest to ta część inteligencji, która wie więcej aniżeli my. Korzystne jest dla nas odkrycie tej żywej, oddychającej, czującej, istniejącej w nas istoty, gdyż prowadzi nad bezinteresownie i mądrze ku temu, co jest dla nas dobre i trwałe. Takie życie to życie prowadzone świadome, a nie spędzane na jakiejś mentalnej automatyzacji lub sugesywnym podążaniu. Ono daje nam szansę na odkrycie, kim faktycznie jesteśmy. Bycie człowiekiem składa się z dwóch części: ograniczonej fizyczności i świadomej świadomści i ta świadoma część jest wolna od ograniczeń czasu, przestrzeni czy innych warunków.
Ajurweda prowadzi nas przez bardzo praktyczny etap postrzegania i doświadczania uniwersalnych praw, które istnieją, aby pomagać nam zorientować się w życiu i świecie. Gdy to zrobimy, życie staje się bardziej satysfakcjonujące i pełniejsze. Wiedza o sobie, kim jestem, a także wiedza o tym, jak działają rzeczy wokół nas, w tym życie samo w sobie, jest tym, co daje nam Ajurweda. Ona nie prosi o nic w zamian.
W rzeczywistości to nie jest prawdą. Ajurweda ubiega się o zwrócenie uwagi i stawanie się świadomym, w jaki sposób uniwersalne prawa odnoszą się do nas indywidualnie. Ponieważ wszyscy jesteśmy wyjątkowi, będą różnice – to jest genialność i trudnność ajurwedyjskiego podejścia: uniwersalne prawa w ich indywiduanym zastosowaniu.
Doświadczony, ajurwedyjski praktyk lub lekarz udziela wskazówek, pomaga nam kroczyć ścieżką stawania się bardziej świadomym poprzez osobiste doświadczenia. Nawet ten ekspert lub ktokolwiek inny nie może powiedzieć nam dokładnie, co powinniśmy zrobić. To my jesteśmy ostatecznymi autorytetami całego swojego życia. Tylko my wiemy, co jest właściwym wyborem i ścieżką dla nas. Nasze serce jest pośrednikiem uczuć, a po oczyszczeniu – wiedzy. Umysł, świadomość, a zatem zdolność poznania leży w naszych sercach.
Obyśmy wszyscy otworzyli swoje serca na siebie, na życie i kroczyli ścieżką jako świadome, czujące, myślące, postrzegające istoty ludzkie, którymi w istocie wszyscy jesteśmy. Oznacza to życie pełne odkryć, nauki, zrozumienia i mądrości. To jest dobrze przeżyte życie. Ajurweda nie jest dedykowana niczemu innemu, jak tylko pomaganiu nam w osiągnięciu tego celu.
Specjalizuje się w medycynie ajurwedyjskiej i jodze. Ukończyła studia m.in. w Instytucie Ajurwedy Nowej Anglii w Bostonie oraz w Indiach. Jest doktorem neurologii w Czechach. www.drmartina.world