Medycyna indiańska to temat dla ludzi Zachodu egzotyczny i praktycznie nieznany, wyłączając entuzjastów tych praktyk. A jednak, mimo odmienności i charakterystycznych ram, należy ona i wpisuje się w medycynę naturalną, w której ludowe praktyki i rytuały, a także receptury przetrwały na szczęście do czasów obecnych. Może będzie to zaskoczeniem, ale medycyna indiańska jest bliżej natury i zdrowia niż może się nam wydawać w kontekście naszych praktyk. Jest zdecydowanie holistyczna i ukierunkowana na całościowe postrzeganie człowieka.
W artykule:
1. Cechy wyróżniające medycynę indiańską.
2. Lokalne rośliny oraz zioła wykorzystywane w lecznictwie przez Indian.
Medycyna indiańska jest medycyną decydowanie holistyczną. Odgrywają w niej rolę trzy elementy, trzy ważne i powiązane ze sobą filary. Są nimi: ciało, umysł i duch jako jedność, gdzie każdy z poszczególnych elementów jest powiązany i wpływa na pozostałe. W praktykach leczniczych przekłada się to na bazowanie na naturze, na ziołach i roślinach o różnym działaniu zdrowotnym, w powiązaniu z określonymi rytuałami i ceremoniami. To podejście całościowe do zdrowia, rytuały i ceremonie mają na względzie osiągnięcie równowagi fizycznej i duchowej. Sfera duchowa jest tutaj równie ważna i istotna jak dobrostan ciała fizycznego. Leczy się trzy elementy: ciało, umysł (psychikę) i ducha. Jest to medycyna oparta na ziołolecznictwie, wyróżnia się doskonałą znajomością lokalnych ziół, roślin i drzew, przekazywaną z pokolenia na pokolenie. Szeroko wykorzystuje się lokalne rośliny i zioła. Często używa się także specyficznych ceremonii i rytuałów w celu osiągnięcia równowagi duchowej. W praktyce Indianie wykorzystują totemy i amulety, symbole mające ich chronić i leczyć, odwołują się do szamanizmu, szaman odgrywa niezwykle ważną rolę, to ten, który wie, wie i widzi więcej niż pozostali członkowie społeczności, zawieszony pomiędzy dwiema rzeczywistościami, widzialną i niewidzialną, mający kontakty z duchami i siłę sprawczą w uzdrawianiu za ich pośrednictwem. Pośrednik pomiędzy światem rzeczywistym i duchowym. Wśród różnych ceremonii znajduje się rytuał oczyszczający o nazwie Sweat Logde, ceremonia oczyszczająca odbywająca się w specjalnej przygotowanej chacie. Gdybyśmy mieli porównać medycynę naturalną indiańską i medycynę naturalną Zachodu, w której wzrastamy i do której jesteśmy przyzwyczajeni, to indiańska medycyna kładzie nacisk na duchowość nierozerwalnie związaną z procesem leczenia. Wykazuje silne powiązanie z naturą i wiarę w jej moc leczenia. Indianie nie zatracili związku z naturą. Potrafią się komunikować z przyrodą i odczytywać jej znaki. Mają także bardziej spersonalizowane podejście do kuracjuszy i rekonwalescentów. Sposoby leczenia i metody są dostosowywane do indywidualnych potrzeb, a nie przysłonięte objawami dolegliwości czy schorzeń. Chociaż na Zachodzie medycyna ludowa, naturalna opiera się na ziołach i ziołolecznictwie, to jednak bliższa jest medycynie akademickiej.
• Szałwia Biała (Salvia apiana): Używana w ceremoniach oczyszczających i jako antyseptyk. Kierowana przeciwko złym mocom, by usunąć negatywną energię z ludzi, przedmiotów, pomieszczeń. Stosowana w rytuałach i do okadzania. Zwana także szałwią indiańską, świętą, ceremonialną, ma przyjemny, kojący zapach, który uwalnia od napięć i stresu. Rośnie w południowo-zachodnich rejonach Stanów Zjednoczonych.
• Żeń-Szeń Amerykański (Panax quinquefolius): Używany do poprawy ogólnej wytrzymałości i odporności organizmu.
• Echinacea: Wspomaga układ odpornościowy i ma właściwości przeciwbakteryjne.
• Korzeń Lukrecji (Licorice root): Stosowany w problemach z układem oddechowym i żołądkiem.
• Owocowe Jagód Goji: Używane w celu poprawy wzroku i jako środek wzmacniający.
• Oregano Dzikie: Zawiera antyoksydanty i jest używane do leczenia infekcji dróg oddechowych.
• Korzeń Suma (Pfaffia paniculata): Znany jako adaptogen, pomaga w stresie i poprawia odporność. Inaczej brazylijski żeń-szeń. Roślina ta jest charakterystyczna dla Ameryki Południowej i wzmacnia nasze libido. Należy do rodziny szałwiowatych. Indianie wykorzystują korzeń sumy na różne dolegliwości. Nieprzypadkowo nadali mu nazwę „para todo” – „na wszystko”. Obok libido poprawia pamięć i koncentrację, zapobiega problemom trawiennym.
• Lipa Amerykańska (Tilia americana): Stosowana do łagodzenia nerwów i poprawy jakości snu.
• Różaniec Górski (Rhodiola rosea): Używany do poprawy wytrzymałości i koncentracji. Kolejny bardzo ważny adaptogen.
• Pieprz Kajen (Capsicum annuum): Stosowany w bólach mięśniowych i jako stymulant układu krwionośnego.
