Wyniki najnowszych badań naukowych potwierdzają, że istnieje silna zależność między poziomem odczuwanej samotności a rozwojem choroby. Nie chodzi tutaj o mieszkanie samemu czy izolację od społeczeństwa. Kluczowy jest brak kontaktów międzyludzkich. Zdaniem badaczy, długotrwałe poczucie samotności wywołuje stres, który zwiększa ryzyko zapadalności na cukrzycę typu II. Czynników zwiększających niebezpieczeństwo zachorowania na cukrzycę jest jednak znacznie więcej.
Samotność wywołująca stres to tylko jeden z nich. Na cukrzycę chorują również ludzie mający udane życie towarzyskie, zawodowe i rodzinne. Cukrzyca to choroba podstępna. Składa się na nią cała grupa chorób metabolicznych, wynikających z podwyższonego poziomu glukozy we krwi. Schorzenie jest ściśle powiązane z dysfunkcją trzustki i wydzielania przez nią insuliny. Do najczęstszych powikłań można zaliczyć uszkodzenie narządu wzroku, nerek, nerwów, naczyń krwionośnych i serca. Wyróżnia się dwa podstawowe typy cukrzycy – typ I i II. Wyjątkowym stanem jest też cukrzyca ciężarnych.
Przeczytaj także: Dr Marek Skoczylas – Cukrzyca naturalne wspomaganie leczenia
Cukrzyca ciążowa – wiąże się z zaburzeniami gospodarki węglowodanowej, prawdopodobnie na skutek zmian hormonalnych. Ten typ cukrzycy dotyka od 3 do 6 procent wszystkich ciężarnych, a u 30 procent powtarza się w kolejnej ciąży. Zazwyczaj wszystko wraca do normy po porodzie.
Cukrzyca typu I – częściej dotyka osoby młode i wymaga przyjmowania podskórnie insuliny. Jest wynikiem niedostatecznej produkcji insuliny przez uszkodzone komórki beta wysp Langerhansa zlokalizowanych w trzustce. Czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia choroby to częste infekcje w dzieciństwie, cukrzyca typu I u rodzica, starszy wiek matki, współistniejące choroby autoimmunologiczne.
Cukrzyca typu II – to ponad 90 procent wszystkich przypadków tej choroby. Polega na oporności tkanek na insulinę. Ta postać występuje zwykle u osób starszych, otyłych lub mających zaburzenia metaboliczne. Wymaga stabilizacji poziomu cukru we krwi za pomocą medykamentów doustnych.
Wysoki wskaźnik BMI – aż połowa chorych na cukrzycę typu II to osoby z nadwagą (BMI między 25 a 30), a kolejne 40 procent – osoby z otyłością (BMI powyżej 30). Ryzyko rośnie wraz z obwodem talii. Wymiary powyżej 94 cm u mężczyzn i 80 cm u kobiet powinny budzić zaniepokojenie. Obwód talii powyżej 102 cm u mężczyzn i 88 cm u kobiet oznaczają bardzo poważnie zagrożenie dla zdrowia.
Oglądanie telewizji – badania dowodzą, że spędzanie ponad dwóch godzin dziennie przed telewizorem zwiększa ryzyko zachorowania na cukrzycę typu II o 20 procent.
Niektóre lekarstwa stosowane w terapii chorób przewlekłych, jak np. miażdżyca czy schizofrenia, mogą zaburzać w funkcjonowanie trzustki i zwiększać insulinooporność. Są to m.in. statyny, tiazydy, glikokortykosterydy oraz nieselektywne beta-blokery. Warto przedyskutować tą kwestę z lekarzem i ewentualnie zamienić leki na inne.
Ważne elementy terapii cukrzycy to codzienna porcja ruchu, która obniża poziom stresu. Aktywność fizyczna powinna być jednak dostosowana do wieku i możliwości danej osoby. Niezwykle istotna jest modyfikacja nawyków żywieniowych. U części osób ze stanem przedcukrzycowym sama zmiana diety może obniżyć poziom glukozy we krwi i zapobiec rozwojowi choroby. Kluczowe jest żywienie zgodnie z zasadami Piramidy Zdrowego Żywienia lub stosowanie diety DASH bądź śródziemnomorskiej. Warto postawić na produkty o niskim indeksie glikemiczym, tj. nierozgotowane zboża (płatki owsiane, kasza gryczana, ryż brązowy), mleczne napoje fermentowane, większość warzyw i roślin strączkowych, orzechy, nasiona, pestki. Indeks glikemiczny (IG) to wskaźnik, który informuje o tym, jak gwałtownie po spożyciu danego produktu wzrasta poziom glukozy we krwi. Trzeba pamiętać o regularnym ważeniu się i mierzeniu obwodów ciała. Zakup gleukometru i codzienne zapisywanie poziomu glukozy we krwi ułatwi lekarzowi zastosowanie skutecznej kuracji i kontrolę glikemii.
· waż się regularnie i mierz obwody;
· stosuj urozmaiconą, zdrową dietę;
· poznaj produkty o niskim IG;
· pamiętaj, że ruch to zdrowie;
· zadbaj o wartościowe dla Ciebie kontakty międzyludzkie;
· prowadź dzienniczek samokontroli.
