Spis treści:

1. Ciśnienie oka a jaskra
2. Czynniki ryzyka zachorowania na jaskrę
3. Diagnozowanie jaskry
4. Rodzaje jaskry
5. Leczenie może spowolnić postępowanie choroby
6. Nerw wzrokowy a jaskra

Ciśnienie oka a jaskra

Jedną z głównych przyczyn jaskry jest wysokie ciśnienie wewnątrzgałkowe spowodowane przez zwiększenie ilości cieczy wodnistej – naturalnego płynu wytwarzanego przez oczy, istotnego dla prawidłowego funkcjonowania gałki ocznej. Oczy stale produkują i usuwają ciecz wodnistą,
a ciśnienie jest potrzebne, aby utrzymać ten proces w równowadze. Zablokowanie odpływu  cieczy wodnistej powoduje wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego i uszkodzenie nerwu wzroku, stanowiącego „drogę komunikacji” pomiędzy mózgiem a oczami. Prowadzi to w konsekwencji  do uszkodzenia komórek nerwowych oka, których obumieranie powoduje nieodwracalną utratę wzroku.

Wysoki poziom ciśnienia wewnątrzgałkowego jest czynnikiem wywołującym jaskrę i im wyższe jest ciśnienie – tym bardziej ryzyko choroby wzrasta. Obniżanie ciśnienia oka we wczesnym stadium jaskry daje większe szanse na uratowanie wzroku.

Nawet jeśli ciśnienie wewnątrzgałkowe jest wysokie, zdiagnozowanie jaskry jest możliwe dopiero wtedy, gdy dojdzie do uszkodzenia nerwu wzroku. Wysokie ciśnienie wewnątrzgałkowe zwykle nie jest bolesne – może dojść nawet do 40% uszkodzenia nerwu, zanim proces utraty wzroku zostanie zauważony. Jaskra może się także rozwijać u osób z przeciętnym ciśnieniem wewnątrzgałkowym oka. 

Czynniki ryzyka zachorowania na jaskrę

Jaskra może rozwinąć się u każdego. Wysokie ciśnienie wewnątrzgałkowe oka jest jedynym czynnikiem ryzyka zachorowania, który można kontrolować. Do czynników ryzyka jaskry należą również:

• Wiek: ryzyko wzrasta z wiekiem, zwłaszcza po 30. roku życia
• Krótkowzroczność
• Przypadki pojawiania się jaskry w rodzinie
• Rasa: ryzyko zachorowania na jaskrę jest większe u mieszkańców Azji  i Afryki
• Wysokie ciśnienie krwi, jak również zbyt niskie ciśnienie tętnicze

Czytaj także: https://naturazdrowie.com/gdy-senior-ma-problemy-ze-wzrokiem/

Diagnozowanie jaskry

Regularne poddawanie się kompleksowym badaniom oczu jest koniecznie do zdiagnozowania jaskry zanim dojdzie do poważnych, nieodwracalnych zmian i utraty wzroku. Jako część ogólnych badań okulista może przeprowadzić szereg testów aby stwierdzić, czy dany pacjent cierpi na tę chorobę. Test zawiera:

• Badanie ostrości wzroku – badania z użyciem tablicy, za pomocą której mierzy się wzrok na różnych odległościach
• Badanie pola widzenia – pomiar obszaru przestrzeni, który pacjent obejmuje wzrokiem patrząc w jeden punkt; mały zasięg pola widzenia jest symptomem jaskry
• Badanie dna oka – wykonywane po rozszerzeniu źrenicy specjalnymi kroplami, pozwala na sprawdzenie siatkówki i nerwu wzrokowego
• Tonometria – pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego

• Gonioskopia – badanie kąta przesączania polegające na obserwacji kąta zawartego między tęczówką a rogówką

Rodzaje jaskry

• Jaskra z otwartym kątem przesączania – najczęściej spotykany rodzaj jaskry, zwykle wiąże się z podwyższonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym. Jaskra bez ciśnienia charakteryzuje się postępującym uszkodzeniem nerwu wzrokowego oraz utratą pola widzenia przy statystycznie normalnym ciśnieniu śródgałkowym lub poniżej normy
• Jaskra z zamkniętym kątem przesączania – typ jaskry, w którym przednia komora oka bywa mniejsza niż przeciętnie, co powoduje zablokowanie odpływu cieczy wodnistej

Leczenie może spowolnić postępowanie choroby

Kontrolowanie i obniżanie ciśnienia oka zmniejsza ryzyko rozwijania się jaskry. Krople do oczu obniżające ciśnienie wewnątrzgałkowe są popularnym i zwykle podstawowym rodzajem leczenia. Niektóre krople zmniejszają produkcję cieczy wodnistej, inne – udrażniają jej odpływ. Laser i konwencjonalna chirurgia także są wykorzystywane do usprawnienia odpływu cieczy wodnistej.

Nerw wzrokowy a jaskra

Uszkodzenie nerwu wzrokowego jest nieodwracalne, jednak wczesne rozpoznanie i leczenie pozwala na kontrolowanie postępu choroby i może pomóc zachować wzrok.

---

1. World Health Organization. Bulletin of the World Health Organization. In Focus. Nov 1, 2004. Available at: http://www.who.int/bulletin/volumes/82/11/feature1104/en/. Accessed July 16, 2007.

2. Congdon NG, Friedman DS, Lietman T.  Important Causes of Visual Impairment in the World Today.  JAMA. 2003; 290: 2057-2060.

3. Tielsch JM, Sommer A, Katz J et al. Racial Variations in the Prevalence of Primary Open-angle Glaucoma: The Baltimore Eye Survey. JAMA 1991; 266: 369-374.

4. National Eye Institute. Glaucoma Defined. What is glaucoma? Available at: http://www.nei.nih.gov/health/glaucoma/glaucoma_facts.asp#1a. Accessed on August 25, 2007.

5. The Glaucoma Foundation. About Glaucoma. Available at: http://www.glaucomafoundation.org/about_glaucoma.htm. Accessed on August 24, 2007.

6. The Glaucoma Foundation. Who’s At Risk? Available at: http://www.glaucomafoundation.org/Risk.htm. Accessed on August 24, 2007. 

7. Distelhorst JS and Hughes GM. Open-Angle Glaucoma. American Family Physician. 2003. 67(9). 1937-1944.

8. U.S. Food and Drug Administration. Guarding Against Glaucoma. Available at: http://www.fda.gov/fdac/features/995_glaucoma.html. Accessed on August 24, 2007.

9. Kass MA, Gordon MO, Hoff MR, et al. Topical timolol administration reduces the incidence of glaucomatous damage in ocular hypertensive individuals: a randomized, double-masked, long-term clinical trial. Arch Ophthalmol. 1989;107:1590-1598.