Zjedzenie niedogotowanego mięsa, niestarannie umytego jabłka może skończyć się biegunką, wywołaną przez patogeny w skażonej żywności. Biegunka może być też pochodzenia wirusowego. Tego rodzaju choroby to o tyle dobre, choć dolegliwe rozpoznanie, że najczęściej ulegają samowyleczeniu. Konieczna jest jednak odpowiednia dieta, a kluczowe – stałe przyjmowanie płynów. Trzeba też wiedzieć, kiedy zwrócić się po profesjonalną pomoc. Bo biegunka może być groźna.
Biegunka infekcyjna może być śmiertelną chorobą, choć w krajach rozwiniętych rzadko dochodzi do takiej sytuacji. Warto jednak wiedzieć, że do stanu zagrożenia życia może dojść wtedy, gdy organizm się odwodni, a najbardziej narażone na to są niemowlęta i małe dzieci oraz osoby wycieńczone chorobą (niekoniecznie tylko biegunką) i w podeszłym wieku.
Dlatego w razie biegunki trzeba stale obserwować chorego i nie dopuścić do odwodnienia.
Rocznie w Polsce ponad 20 000 ostrych bakteryjnych zakażeń jelitowych i zatruć pokarmowych, które są przyczyną kilkunastu tysięcy przyjęć do szpitala. Jeśli chodzi o biegunki wirusowe, hospitalizacji z powodu ich ciężkiego przebiegu jest w Polsce rocznie 20-30 tysięcy.
Jeśli chory nie oddaje moczu lub oddaje go bardzo mało, a jego barwa jest bardzo ciemna,
Jeśli chory ma nienaturalnie zimne kończyny,
Jeśli po naciśnięciu palcem skóry (na przykład na wewnętrznej stronie ręki) po dwóch sekundach nie powraca zwykłe zabarwienie skóry (to test tzw. nawrotu kapilarnego),
Jeśli chory ma wysuszone śluzówki,
Jeśli z chorym nie ma kontaktu trzeba skontaktować się z lekarzem lub nawet zadzwonić po pogotowie. Pamiętaj, że stan odwodnienia jest szczególnie groźny u małych dzieci i może do niego dojść bardzo szybko – u niemowląt do zagrożenia życia może dojść nawet po oddaniu czterech luźnych stolców!
Z lekarzem trzeba się też skontaktować, jeśli trapi nas przewlekła biegunka – wówczas należy znaleźć jej przyczynę. Tego rodzaju objaw może występować w szeregu chorób.
Po pierwsze, jeśli mamy do czynienia z biegunką, niezależnie od tego, jaka jest jej przyczyna, trzeba dużo pić. Ale uwaga! W czasie biegunki dochodzi do utraty elektrolitów, a jelita ulegają czasowemu uszkodzeniu, zatem woda nie wystarczy, trzeba przygotować odpowiedni płyn. W mieszankę do jego sporządzenia można zaopatrzyć się w aptece lub przygotować go w domu.
W niektórych domach w razie biegunki podaje się choremu słony rosół lub odgazowaną colę. Pediatra i specjalista chorób zakaźnych dr Ernest Kuchar z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w artykule na portalu Medycyny Praktycznej przestrzega przed takim sposobem dostarczania płynu: „Złym wyborem jest spożywanie bardzo słonego rosołu czy słodkich soków owocowych i napojów gazowanych, np. Coli, które jako roztwory stężone (np. Coca-cola zawiera ponad 10 proc. sacharozy) zamiast nawadniać mogą na zasadzie osmozy „wyciągać wodę z organizmu” i nasilać biegunkę”.
W litrze wody należy rozpuścić:
¾-1 łyżeczkę soli kuchennej
3-8 łyżeczek cukru (korzystniejsza od cukru w kryształach jest glukoza)
½ łyżeczki wodorowęglanu sodu (sody oczyszczonej)
można dodać niewielką ilość soku pomarańczowego (dla uzupełniania niedoborów potasu).
Jednak warto pamiętać, że wystarczy roztwór sporządzony jedynie z solą i cukrem. Nie wolno jednak zamieniać cukru czy glukozy na słodziki czy miód. Najlepiej jednak zaopatrzyć się w odpowiedni produkt w aptece.
Pić należy regularnie, małymi łykami lub łyżeczkami. Koniecznie należy uzupełniać płyny po każdej wizycie w toalecie i/lub wymiotach. W jakiej ilości? U dorosłego powinno to być ok. pół szklanki – jedna szklanka płynu.
Można też dodatkowo pić wodę pozostałą z ugotowania solidnie posolonego białego ryżu. Dopuszczalne napoje to także: nieposłodzona herbata, napar z mięty bez cukru, lekko słodzony kompot jabłkowy.
Głodówka w czasie biegunki to szkodliwy mit! Głodzenie się w czasie biegunki może powodować dodatkowe komplikacje.
Dla starszych pacjentów zalecana jest w czasie biegunki dieta lekkostrawna z małą ilością błonnika.
Źródło informacji: Serwis Zdrowie PAP
