Ze względu na budowę anatomiczną, na tę bolesną dolegliwość cierpią zwykle kobiety. Leczenie polega głównie na farmakoterapii, ale można też stosować metody domowe.
Według statystyk, niemal 50% kobiet przechodzi w życiu przynajmniej jedną infekcję pęcherza, czyli zapalenie jego błony śluzowej. Schorzenie jest wyjątkowo uciążliwe i sprawia dotkliwy ból.
Przyczyny i objawy
Jeżeli w ciągu roku taka dolegliwość pojawia się więcej niż trzy razy, mówimy o zapaleniu przewlekłym. Najczęściej infekcja ta ma podłoże bakteryjne i wywołuje ją z reguły pałeczka beztlenowa – Escherichia coli. Rzadziej za zakażenie pęcherza odpowiadają wirusy i grzyby. Schorzeniu sprzyjają również inne okoliczności. Chodzi tu o: cukrzycę (cukier w moczu jest doskonałą pożywką dla bakterii), ciążę, menopauzę, alergie na niektóre środki higieniczne (np. zapachowe podpaski), nieprawidłową higienę osobistą, częste kontakty seksualne, choroby nerek, cewnikowanie (cewnik ułatwia przenikanie patogenów bezpośrednio do pęcherza), korzystanie z publicznych toalet i basenów, noszenie bielizny ze sztucznego włókna, małą podaż płynów, stosowanie niektórych leków (np. antybiotyków, leków obniżających odporność).
Najczęstsze objawy zapalenia pęcherza to: swędzenie, ból towarzyszący oddawaniu moczu, uczucie parcia na pęcherz, zmiana zapachu moczu. Czasami może pojawić się gorączka oraz poczucie ogólnego osłabienia.
Infekcja dróg moczowych czy zapalenie pęcherza
Dla niektórych obie nazwy oznaczają to samo, jednak różnica jest znacząca. W rzeczywistości termin „infekcja dróg moczowych” jest pojęciem szerokim i opisuje wszystkie rodzaje zapalenia dróg moczowych (dolnych i górnych). Infekcja pęcherza odnosi się konkretnie tylko do pęcherza moczowego.
Kobieca dolegliwość
Infekcje pęcherza zwykle omijają mężczyzn. Przyczynę tego stanu rzeczy znajdziemy w anatomii człowieka. Cewka moczowa u kobiet umiejscowiona jest blisko odbytu. U mężczyzn natomiast dużo dalej i jest znacznie dłuższa. Mierzy około 20 cm, podczas gdy u płci przeciwnej jedynie 3-4 cm (co znacznie skraca drogę, jaką musi pokonać bakteria, aby zainfekować pęcherz). Podwyższony poziom progesteronu podczas ciąży również sprzyja infekcjom dróg moczowych, a w tym pęcherza. Z kolei podczas menopauzy spada poziom estrogenu, przez co błony śluzowe stają się cieńsze i suchsze, przez co stanowią słabszą barierę ochronną przed patogenami.
Domowe kuracje
Szybko podjęte i odpowiednio prowadzone leczenie zwykle przebiega bez groźnych powikłań. Zaniechanie kuracji grozi natomiast rozprzestrzenieniem się stanu zapalnego na górne drogi moczowe i nerki. W początkowej fazie dolegliwości można skorzystać z naturalnych metod terapeutycznych. Oto one.
- Picie dużej ilości płynów – cewka moczowa jest wtedy często przepłukiwana, a patogeny usuwane. Najlepiej pić wodę, minimum 2 litry dziennie.
- Unikanie stresu – ćwiczenia oddechowe, medytacja i unikanie sytuacji stresogennych wzmacnia odporność.
- Jedzenie żurawiny (suplementacja produktami zawierającymi ekstrakt żurawinowy) – owoc ten zawiera proantocyjanidy, które obniżają pH moczu i sprawiają, że w układzie moczowym tworzy się niekorzystne środowisko do rozwoju bakterii oraz innych patogenów.
- Wykorzystanie naparów ziołowych – napary z mniszka, skrzypu polnego lub z pokrzywy działają moczopędnie. Z ziół można też robić nasiadówki. Warto wybrać do tego szałwię, korę dębu, koszyczek rumianku lub kwiaty krwawnika o właściwościach ściągających, antyseptycznych, przeciwświądowych i antybakteryjnych.
- Dostarczanie organizmowi witaminy C – zapobiega ona namnażaniu bakterii w pęcherzu. Bogatym jej źródłem są sok żurawinowy, porzeczkowy czy natka pietruszki
Jeżeli jednak domowe sposoby okażą się niewystarczające albo pojawi się gorączka, dreszcze, ból w okolicy lędźwiowej lub co gorsza krew w moczu – jak najszybciej trzeba zgłosić się do lekarza. Czasem niezbędne jest podanie antybiotyku lub chemioterapeutyku.
Działania zapobiegawcze
Podstawą jest jak profilaktyka minimalizująca ryzyko wystąpienia infekcji. Warto wzmocnić układ odpornościowy, stosując zdrową dietę oraz umiarkowaną aktywność fizyczną. Niezwykle istotna jest higiena intymna oraz stosowanie dobrej jakości kosmetyków o naturalnym pH, pozbawionych substancji zapachowych. Bardzo ważna jest też technika podmywania się, pomagająca ograniczyć rozprzestrzenianie bakterii. Dobrze jest nosić bawełnianą, oddychającą bieliznę oraz ubierać się odpowiednio do pogody, aby zapobiegać przeziębieniu i przegrzaniu. Nie można zapominać o piciu dużych ilości wody. Częste przepłukiwanie cewki moczowej można tu uznać za pewnego rodzaju dezynfekcję.
Przeczytaj również: Fakty i mity o przewlekłej chorobie nerek
