Osoby o urodzie Anny Shirley mogą mieć wiele powodów do radości – jeśli tylko lubią swą twarz pokrytą barwnymi plamkami. Albo mogą być pełne kompleksów – jeśli nie jest im dobrze z obecnością na ciele nieregularnych przebarwień, szczególnie na twarzy. Co zrobić, jeśli piegi nam nie w smak?
Ach, ta genetyka!
Pojawienie się na ciele piegów uwarunkowane jest przez czynniki genetyczne, w wyniku których dochodzi do szybszej syntezy melaniny. Najczęściej mutacja ta występuje u ludzi z jasną karnacją. Ciekawostką jest, że piegów nigdy nie mają niemowlęta oraz że bardzo rzadko występują u osób starszych. Piegi pojawiają się głównie na twarzy, ale również na innych odsłoniętych miejscach ciała, takich jak ramiona, dekolt i barki. Latem, dzięki ekspozycji na słońce, są bardziej widoczne niż zimą.
Urokliwa pieguska czy brzydal w ciapki?
Dla jednych piegi są powodem do dumy, dla innych – powodem szkolnych prześladowań i wskazywania palcami. Są tacy, którzy uważają piegi za atut i malują je sobie na twarzy, a są i tacy, którzy w okresie letnim najchętniej nie ściągaliby kapelusza z głowy. Od strony zdrowotnej piegi nie nastręczają problemów, ale skóra obdarowana piegami wymaga dodatkowej pielęgnacji i pamiętania o stosowaniu kremów z wysokim filtrem przeciwsłonecznym. Zaleca się też używanie dermokosmetyków, głównie tych, które zmniejszają syntezę melaniny.
Czynniki nasilające powstawanie piegów
Jak już wiadomo, przyczyna powstawania piegów leży w genetyce. Istnieje kilka czynników, które mogą nasilać ich pojawianie się i należą do nich:
- zaburzenia endokrynologiczne,
- zmiany hormonalne spowodowane ciążą,
- zła praca wątroby,
- stany zapalne,
- urazy mechaniczne.
W razie pojawiania się plam, których przyczyna może kwalifikować się do powyższych podejrzeń, dobrze jest skonsultować te zmiany z lekarzem.
Jak z piegami radzi sobie ziołolecznictwo?
Piegi oraz inne przebarwienia skóry są skutecznie niwelowane przez surowce zielarskie. Fitoterapia oferuje dosyć spory wachlarz surowców rozjaśniających piegi. Do wyjątkowo skutecznych zaliczamy poniższe receptury.
Napar z kwiatów rumianku: 1 czubatą łyżkę stołową suszonego surowca zalać 1 szklanką wrzącej wody, zaparzyć i przelać do termosu na 30 minut; przecedzić, mocno odciskając zioła; przemywać twarz wacikiem mocno nasączonym ciepłym naparem; stosować 3-4 razy dziennie przez 3 tygodnie.
Uwaga! Osoby mające uczulenie na kwiat rumianku powinny zrezygnować ze stosowania tego naparu.
Tonik z soku cytrynowego: sok z 2 średniej wielkości cytryn zmieszać z jedną szklanką ciepłej wody i odstawić na pół godziny; przecierać skórę wilgotnym wacikiem 2 razy dziennie.
Płyn pietruszkowy: 2 czubate łyżki stołowe świeżej natki pietruszki zmiksować w blenderze z połową szklanki wody; dodać kolejne pół szklanki wody oraz jedną czubatą łyżeczkę miodu akacjowego; miksować do uzyskania jednolitej konsystencji; odstawić na pół godziny; przecedzić; przemywać skórę 2-3 razy dziennie.
Maska ziemniaczana: 3 łyżki mąki ziemniaczanej, 1 łyżka soku z cytryny, 1 łyżka maślanki naturalnej. Składniki dobrze wymieszać; powstałą papkę nałożyć cienką warstwą na skórę i pozostawić na 20 minut; stosować 1-2 razy dziennie.
Przed zastosowaniem należy się upewnić, czy zaproponowane surowce nie wywołają reakcji alergicznej. *
Przeczytaj także: Masaż Gua Sha skuteczny na przebarwienia i zmarszczki
Literatura:
Ciołkowski A., Kaczmarczyk-Sedlak I., Zioła w medycynie. Choroby skóry włosów i paznokci T1 i 2, PZWL Warszawa.
Górnicka J., Apteka Natury, Warszawa.
wikipedia.pl
Herba Millefolii – ziele krwawnika jako amaro-aromatica « Medycyna dawna i współczesna (rozanski.li)
*Wszystkie informacje podane w artykule mają charakter edukacyjny i informacyjny. Nie gwarantują trwałego efektu ani nie są profesjonalną poradą o charakterze medycznym.
